پروتکل I3C چیست؟

فهرست محتوا

پروتکل I3C چیست؟ توضیح جامع و کاربردهای آن

اگر به دنبال اطلاعات دقیق و به‌روز درباره پروتکل I3C هستید، سایت تکنیک نوین (TEKNIKENOVIN.IR) مرجع مناسبی برای شماست. در این مقاله، به بررسی کامل پروتکل I3C، ویژگی‌ها، مزایا، خطوط ارتباطی (لاین‌ها)، کاربردها و مدل‌های گوشی‌هایی که از این پروتکل استفاده می‌کنند، می‌پردازیم.

I3C: نسل جدید ارتباطات سریال

پروتکل I3C یا “Improved Inter-Integrated Circuit” یک استاندارد ارتباطی پیشرفته است که توسط MIPI Alliance توسعه یافته و جایگزینی قدرتمند برای پروتکل قدیمی I2C محسوب می‌شود. این پروتکل با هدف افزایش سرعت، کاهش مصرف انرژی و بهبود انعطاف‌پذیری در سیستم‌های تعبیه‌شده طراحی شده و در عین حال با دستگاه‌های I2C سازگار است.

ویژگی‌های کلیدی پروتکل I3C

  • سرعت بالا: پشتیبانی از سرعت انتقال داده تا 12.5 مگاهرتز در حالت SDR و تا 100 مگابیت بر ثانیه در حالت HDR.
  • مصرف انرژی بهینه: استفاده از مکانیزم‌های پیشرفته برای کاهش مصرف برق، ایده‌آل برای دستگاه‌های کم‌مصرف.
  • آدرس‌دهی پویا: قابلیت تخصیص خودکار آدرس به دستگاه‌ها، که طراحی سیستم را ساده‌تر می‌کند.
  • وقفه درون‌باند (IBI): حذف نیاز به پین‌های اضافی برای مدیریت وقفه‌ها.

معرفی لاین‌های پروتکل I3C

پروتکل I3C از دو خط اصلی برای ارتباط استفاده می‌کند که سادگی و کارایی را به همراه دارد:
  • SDA (Serial Data Line): خط داده سریال که برای انتقال و دریافت داده‌ها بین دستگاه‌های مستر و اسلیو استفاده می‌شود.
  • SCL (Serial Clock Line): خط کلاک سریال که توسط دستگاه مستر تولید می‌شود و زمان‌بندی انتقال داده‌ها را هماهنگ می‌کند.
    این دو خط، هسته اصلی ارتباط در I3C هستند و با حذف نیاز به خطوط اضافی (مانند وقفه‌ها در I2C)، طراحی سخت‌افزار را بهینه‌تر می‌کنند.
پروتکل I3C

پروتکل I3C برای ارتباط سنسور با CPU در گوشی S22

نحوه انتقال اطلاعات با پروتکل I3C

پروتکل I3C یک سیستم ارتباطی سریال است که برای انتقال داده‌ها بین دستگاه‌های  (Master) و  (Slave) در سیستم‌های تعبیه‌شده طراحی شده است. نحوه انتقال اطلاعات در این پروتکل به صورت زیر انجام می‌شود:

I3C

  1. ساختار ارتباطی:
    • I3C از دو خط اصلی استفاده می‌کند: SDA (خط داده سریال) برای انتقال داده‌ها و SCL (خط کلاک سریال) برای هماهنگی زمان‌بندی.
    • ارتباط به صورت دوطرفه (bidirectional) است، اما معمولاً مستر شروع‌کننده ارتباط است.
  2. شروع ارتباط (Start Condition):
    • مستر با پایین کشیدن خط SDA(مقدار 1 به 0) در حالی که SCL بالا(در حالت 1 ) است، سیگنال شروع را ارسال می‌کند. این نشان‌دهنده آغاز یک تراکنش است.
  3. آدرس‌دهی:
    • پس از سیگنال شروع، مستر یک آدرس 7 بیتی  را ارسال می‌کند تا دستگاه اسلیو موردنظر را مشخص کند. در I3C، آدرس‌دهی می‌تواند پویا باشد (Dynamic Address Assignment یا DAA)، یعنی اسلیوها آدرس خود را از مستر دریافت می‌کنند.
    • یک بیت خواندن/نوشتن (R/W) نیز ارسال می‌شود تا مشخص شود که مستر قصد ارسال داده دارد یا دریافت آن.
  4. انتقال داده:
    • داده‌ها به صورت بسته‌های 8 بیتی (بایت) منتقل می‌شوند. هر بایت با یک بیت تأیید (ACK) از طرف گیرنده دنبال می‌شود که نشان‌دهنده دریافت موفق است.
    • در حالت SDR (Single Data Rate)، داده‌ها فقط در لبه بالارونده کلاک منتقل می‌شوند، اما در حالت HDR (High Data Rate) مانند HDR-DDR، انتقال در هر دو لبه کلاک (بالارونده و پایین‌رونده) انجام می‌شود که سرعت را دو برابر می‌کند.
  5. پایان ارتباط (Stop Condition):
    • مستر با بالا بردن SDA در حالی که SCL بالا است، سیگنال پایان را ارسال می‌کند و تراکنش متوقف می‌شود.
  6. ویژگی‌های خاص:
    • وقفه درون‌باند (IBI): اسلیوها می‌توانند با استفاده از همین خطوط SDA و SCL، درخواست وقفه ارسال کنند بدون نیاز به خط اضافی.
    • تشخیص خطا: در حالت SDR از بررسی برابری (parity) و در HDR از کد CRC پنج بیتی برای اطمینان از صحت داده‌ها استفاده می‌شود.
    • حالت‌های سرعت بالا (HDR): شامل HDR-DDR (دوبل نرخ داده)، HDR-TSP (ترنری ساده) و HDR-TSL (ترنری با سرعت بالا) است که انتقال داده را سریع‌تر می‌کنند.
مطالعه  تعمیر مموری گوشی موبایل

فرق I3C با I2C

هر دو پروتکل I2C و I3C برای ارتباط سریال طراحی شده‌اند و از دو خط SDA و SCL استفاده می‌کنند، اما تفاوت‌های کلیدی بین آن‌ها وجود دارد که I3C را به گزینه‌ای پیشرفته‌تر تبدیل می‌کند:

پروتکل I3C

  1. سرعت انتقال:
    • I2C: حداکثر سرعت در حالت استاندارد 400 کیلوهرتز و در حالت سریع (Fast Mode Plus) تا 3.4 مگاهرتز است.
    • I3C: سرعت در حالت SDR تا 12.5 مگاهرتز و در حالت HDR تا 100 مگابیت بر ثانیه می‌رسد، که چندین برابر سریع‌تر از I2C است.
  2. مصرف انرژی:
    • I2C: به دلیل استفاده مداوم از مقاومت‌های  (pull-up ) مصرف انرژی بیشتری دارد.
    • I3C: با حذف یا کاهش وابستگی به مقاومت‌های pull-up و استفاده از خروجی‌های push-pull در برخی حالت‌ها، مصرف انرژی را بهینه‌تر کرده است.
  3. آدرس‌دهی:
    • I2C: از آدرس‌های ثابت 7 یا 10 بیتی استفاده می‌کند که باید از قبل تعیین شوند و ممکن است باعث تداخل آدرس شود.
    • I3C: از آدرس‌دهی پویا (DAA) پشتیبانی می‌کند که به اسلیوها اجازه می‌دهد آدرس خود را به صورت خودکار از مستر دریافت کنند و تداخل را کاهش می‌دهد.
  4. وقفه‌ها:
    • I2C: برای ارسال وقفه از اسلیو به مستر، نیاز به خطوط اضافی دارد.
    • I3C: از وقفه  (IBI) استفاده می‌کند که از طریق همان خطوط SDA و SCL انجام می‌شود و نیاز به پین اضافی را حذف می‌کند.
  5. انتقال داده:
    • I2C: فقط در یک لبه کلاک (معمولاً بالارونده) داده منتقل می‌کند و نرخ داده محدود است.
    • I3C: در حالت HDR، از هر دو لبه کلاک استفاده می‌کند (مانند DDR) و حالت‌های ترنری (TSP/TSL) نرخ داده را به طور چشمگیری افزایش می‌دهند.
  6. تشخیص خطا:
    • I2C: مکانیزم خاصی برای تشخیص خطا ندارد و به ACK ساده وابسته است.
    • I3C: از parity در SDR و CRC در HDR برای شناسایی و اصلاح خطاها استفاده می‌کند.
  7. سازگاری:
    • I2C: به عنوان یک پروتکل قدیمی‌تر، به طور گسترده در دستگاه‌های سنتی استفاده می‌شود.
    • I3C: با I2C سازگار است (می‌تواند با دستگاه‌های I2C قدیمی کار کند)، اما برای استفاده از قابلیت‌های پیشرفته‌تر نیاز به سخت‌افزار سازگار دارد.
  8. پیچیدگی پیاده‌سازی:
    • I2C: ساده‌تر و ارزان‌تر برای پیاده‌سازی در سیستم‌های ابتدایی است.

                 I3C: پیچیدگی بیشتری دارد، اما برای کاربردهای مدرن و پرسرعت مناسب‌تر است.

مدل‌های گوشی که از پروتکل I3C استفاده می‌کنند

پروتکل I3C به‌تدریج در گوشی‌های هوشمند مدرن به کار گرفته شده است، به‌ویژه در مدل‌هایی که از سنسورهای پیشرفته و پردازش سریع داده‌ها بهره می‌برند. برخی از مدل‌های معروف که از این پروتکل استفاده می‌کنند یا انتظار می‌رود در نسخه‌های جدیدتر از آن پشتیبانی کنند عبارتند از:
  • سامسونگ گلکسی S23 و S24 سری‌ها: این گوشی‌ها با تمرکز بر سنسورهای دوربین پیشرفته و بهینه‌سازی مصرف انرژی، از I3C برای ارتباط داخلی استفاده می‌کنند.
  • آیفون 14 و 15 پرو: اپل در مدل‌های جدید خود از پروتکل‌های مدرن مانند I3C برای بهبود عملکرد حسگرها و کاهش مصرف باتری بهره می‌برد.
  • گوگل پیکسل 8: این مدل با سنسورهای تصویربرداری قدرتمند، از I3C برای انتقال سریع داده‌ها استفاده می‌کند.
  • شیائومی 14: شیائومی نیز در پرچم‌داران اخیر خود به سمت استفاده از I3C حرکت کرده است تا کارایی و عمر باتری را بهبود دهد.
    توجه داشته باشید که استفاده از I3C به مدل خاص و طراحی سخت‌افزاری بستگی دارد و ممکن است در اسناد رسمی شرکت‌ها به صراحت اعلام نشود، اما این پروتکل به‌ویژه در گوشی‌های پرچم‌دار 2023 و 2024 رواج بیشتری یافته است.
جمع‌بندی
پروتکل I3C با ترکیب سرعت، کارایی و سازگاری، آینده ارتباطات سریال را شکل می‌دهد. خطوط SDA و SCL این پروتکل، پایه‌ای برای ارتباط سریع و بهینه فراهم می‌کنند و کاربرد آن در بردهای موبایل، کارایی و عمر باتری دستگاه‌ها را بهبود می‌بخشد. مدل‌های پیشرفته گوشی‌های هوشمند مانند سری‌های سامسونگ گلکسی S، آیفون پرو و گوگل پیکسل از این فناوری بهره می‌برند. در تعمیرات موبایل، دانستن پروتکل‌هایی مانند I3C و I2C الزامی است. مسیرهای I2C با روش‌های خاصی قابل عیب‌یابی هستند، اما برای این کار باید با اصطلاحات و نحوه عملکرد این پروتکل‌ها آشنا باشید. در دوره‌های آموزش تعمیرات موبایل شیراز فیدار که در آموزشگاه تعمیرات موبایل شیراز فیدار برگزار می‌شود، تمام روش‌های عیب‌یابی مسیرهای I2C به صورت حرفه‌ای آموزش داده می‌شود. برای شرکت در این دوره‌ها به لینک آموزشگاه تعمیرات موبایل شیراز فیدار مراجعه کنید و برای دسترسی به آموزش‌ها و تکنیک‌های رایگان تعمیرات موبایل، به کانال یوتیوب fidarteam، آپارات fidarteam و اینستاگرام ما به آدرس fidarteam سر بزنید.
توصیه میکنم در مورد پروتکل UART پروتکل SPI و پروتکل I2S حتما مطالعه کنید
 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای دیدن محصولاتی که دنبال آن هستید تایپ کنید.
سوال داری کلیک کن
تماس با ما در واتساپ
گروه مشاوره آموزشگاه فیدار
برای مشاوره رایگان تو واتساپ کلیک کن