اگر علاقه مند به حوزه فناوری و تکنولوژی باشید حتما تا کنون این عبارت را شنیده اید:«هوش مصنوعی»
توضیح:
هوش مصنوعی یا ماشینی ،هوشی است که یک ماشین درهر شرایط از خود نشان میدهد و میتواند رفتار های انسان را در آن شرایط شبیه سازی کند و مانند انسان تفکر و پردارش و است کند و به پرسش های کاربر پاسخ دهد.
هوش مصنوعی توانایی یادگیری و استدلال مسایل گوناگون را داراست.هوش مصنوعی را باید نقطه تلاقی و ملاقات بسیاری از دانشهای قدیم و جدید دانست. کاربردهای گوناگون و فراوانی در علوم رایانه، علوم مهندسی، علوم زیستشناسی و پزشکی، علوم اجتماعی و بسیاری از علوم دیگر دارد.
کاربردهای هوش مصنوعی چنان گسترده و فراگیر شدهاند و میشوند که بسیاری از این کاربردها دیگر با نام هوش مصنوعی شناخته نمیشوند و نام تخصصی خود را دارند. تأثیر هوش مصنوعی را اکنون میتوان در همه جهات و نقاط زندگی مردم دید. آیفونی که قادر به تشخیص اعضای خانه است یا تلویزیونی که نور صفحه نمایش دلخواه را با تعداد افراد تنظیم میکند، همه و همه کاربردهای هوش مصنوعی هستند.
در جستجوی خودکار گوگل که از الگوریتمهای پیچیده هوش مصنوعی استفاده میکند، پس از انجام یک عملیات پرهزینه و البته سریع نتایج مرتبط را به شما نشان خواهد داد. ماشینهایی که قادر هستند خودشان را کنترل کنند.
شرکتهای بیشماری مانند این در زمینه هوش مصنوعی سرمایهگذاری کردهاند که البته چنین موضوعاتی طبعا مخالفان و موافقان سرسختی خواهد داشت که از ایلان ماسک و استیون هاوکینگ میتوان به عنوان مخالفان سرسخت آن یاد کرد.
یکی از دلایل مخالفت برخی افراد با توسعه هوش مصنوعی، توانایی آن در قدرتمندتر شدن نسبت به انسان است که در اینصورت شرایطی مانند فیلم ترمیناتور و من روبات را باید متصور شویم! البته تحقیقات در حال حاضر چنین چیزی را نشان نمیدهند و همانند بسیاری از تکنولوژیها، هوش مصنوعی نیز فواید و معایبی دارد که البته مزیتهای آن بسیار بیشتر است (پایان دخالت مستقیم انسان در برخی مشاغل مطمئنا امر خوشایندی نخواهد بود).
البته امروزه ماشینهایی هم وجود دارند که آهنگ بعدی شما را انتخاب میکنند؛ به شکل داینامیک پاهای یک ربات را کنترل میکنند؛ اشیایی را از درون یک تصویر انتخاب و آن را توصیف میکنند یا زبان آلمانی را به انگلیسی، روسی، کرهای و بالعکس ترجمه میکنند. تمام اینها فعالیتهایی هستند که پیش از این توسط انسانها به درجهی تکامل رسیدهاند و مکانیزه کردن آنها منافع بسیاری خواهد داشت.
باید افزود اکثر مواقعی که با هوش مصنوعی کارمیکنیم شاید متوجه نشویم که با ماشین سر و کار داریم یا نه!
مثلا سیستم تشخیص صدا و ایجاد تعامل با کاربر در دستیارهای دیجیتالی مانند کورتانای ماکروسافت، الکسا و گوگل اسیستنت که نمونه های نرم افزاری هوش مصنوعی اند ک از دستاورد های عرضه شده 2017 بودند
در زمینه هوش مصنوعی، شاهد دو عبارت هوش مصنوعی قوی و هوش مصنوعی ضعیف هستیم.
متاسفانه هنوز برای هوش مصنوعی تعریف مشخصی نداریم، البته به این موضوع توجه کنید که برای خود هوش هم نمیتوان تعریف مشخصی ارایه داد. شما توسط هوش مصنوعی میتوانید کامپیوترها را مجبور به انجام کارهایی کنید که شاید خودتان بهتر بتوانید آنها را اجرا نمایید، ولی این تازه اول راه است! در ابتدای امر از هوش مصنوعی برای انجام کارهای ساده استفاده میشد و حال با پیشرفت آن، نه تنها میتوان وظایف مهمتری را بدان سپرد، بلکه با یادگیری، قادر به مبارزه با شما نیز خواهد بود.
از بین تمامی تعریفهایی که در این زمینه است به نظر تنها یکی به اندازهی کافی ساده و اصولی است که ارزش پیگیری داشته باشد: هوش، توانایی حل مسائل جدید است.
از این تعریف به نظر ایدهی پشت تمامی مفهومهای اساسی ذهن، مانند «سازگاری»، «کلینگری» و «خلاقیت» که در کنار هم مفاهیمی مانند «استدلال»، «قضاوت» و «مشاهده» را برای استفاده در ذهن هوشمند به وجود میآورند استنباط میشوند. توانایی حل مسئله و استدلال برای ذهن بسیار حیاتی است. اما مهمتر این است که ذهن باید از راه حل دستهای از مسائل، برای حل مسائل دیگر بهره بگیرد. ماهیت تبدیلپذیری، مهمترین مشخصهی هوش است. حتی اگر کسی از فرمول اساسی این اتفاق مطلع نباشد.
اما حالا با چیز بزرگ تری سر و کار داریم که در حوضه سخت افزار جای میگیرد.تراشه هایAL
هوش مصنوعی میت10 یکی از اصلیترین قابلیت های سخت افزاری پرچمداران جدید هواوی محسوب میشود و در این بررسی دو قسمتی قصد داریم امکانات پردازنده جدید کایرین 970 در این گوشی ها و واحد پردازش عصبی (NPU) آن را معرفی کنیم.هواوی در نمایشگاه ایفا ۲۰۱۷ با پردازندهی کایرین ۹۷۰ (Kirin 970)، قدم به دنیای جدیدی گذاشت. این پردازنده که معماری ۶۴ بیتی دارد، از یک سی پی یوی هشت هستهای شامل دو خوشهی چهارتایی از هستههای کم مصرف Cortex-A53 برای استفادههای روزمره و خوشهی Cortex-A73 برای پردازشهای سنگین و مالتیتسکینگهای پیشرفته و یک واحد پردازش گرافیکی ۱۲ هستهای از نسل جدید سری Mali-G72 MP12 تشکیل شده است.
mate 10
این پردازندهی که تحت فرآیند لیتوگرافی ۱۰ نانومتری تولید شده است، ۵.۵ میلیارد ترانزیستور را در فضایی معادل یک سانتیمتر مربع جای داده است.
برخورداری از یک واحد پردازش عصبی به شکل مجزا، اصلیترین ویژگی این محصول جدید است که این معماری پردازشی فوقالعاده به چیپست ۲.۴ گیگاهرتزی هواوی میت 10 اجازه میدهد که ۲۵ عملکرد پردازشی قویتر و ۵۰ برابر مصرف انرژی پایینتری را نسبت به یک سی پی یوی چهار هستهای Cortex-A73 ارائه دهد.
نقش تاثیرگذار واحد پردازش عصبی مجزا در افزایش بهرهوری
واحد پردازش عصبی مجزا
چیپستهای موبایل در حالت عادی به یک واحد پردازش مرکزی (CPU)، یک واحد پردازش تصویر (ISP) و یک واحد پردازش گرافیکی (GPU) مجهز میشوند که به ترتیب نقش مدیریت وظایف و حافظهی دیوایس، پردازش تصاویر و پردازش المانهای گرافیکی و رندرینگ رابط کاربری را بر عهده دارند. اما حالا در کایرین ۹۷۰، یک واحد جدید تحت عنوان NPU نیز به این ترکیب اضافه شده که مستقیما مسئولیت اجرای پردازشهای مربوط به هوش مصنوعی دیوایس را بر عهده دارد. در واقع هواوی با تعبیهی این تراشهی جدید، عملیات سنگین پردازش مبتنی بر هوش مصنوعی را از فضای ابری مستقل کرده و مستقیما آن را به داخل دیوایس آورده است.
با برخورداری از ۱.۹۲ ترافلاپس توان پردازشی عملیاتی، واحد NPU در کایرین ۹۷۰ طبق آزمایشهای انجام شده توسط متخصصان داخلی هواوی، میتواند ۲۰۰ تصویر را در عرض کمتر از ۶ ثانیه پردازش و شناسایی کند و این در حالی است که پردازندهی مرکزی برای انجام این کار به ۱۲۰ ثانیه زمان نیاز دارد. چنین قدرتی در مجموع به Kirin 970 اجازه میدهد که ۲۰۰۵ تصویر را در عرض یک دقیقه شناسایی کند؛ آیفون ۷ پلاس و گلکسی اس ۸ در همین فرصت مشابه، تنها میتوانند ترتیب به ۴۸۷ و ۹۵ تصویر را پردازش کنند که این اختلافی خیرهکننده را نشان میدهد.
هوش مصنوعی اپل
اپل از جمله کمپانیهایی است که هرساله با همکاری دیگر شرکتها مانند TSMC و سامسونگ، از تراشههای خود برای پرچمدارانش استفاده میکند. حدود 10 ماه قبل بود که از نسل جدید تراشهی خود در نسل جدید گوشیهای آیفون رونمایی کرد.
اما اگر دقت کرده باشید، در سال های اخیر گوگل، مایکروسافت و فیسبوک به شدت به این مباحث می پردازند.اما گویا اپل حتی یک بخش جداگانه برای هوش مصنوعی نداشته و پنداری اصلاً به این مبحث علاقه ای نشان نداده است. علت، شاید این باشد که شرکت مورد بحث در خصوص پیشرفت هایش در چنین زمینه ای، اعلانات رسمی انجام نمی دهد!
پردازنده A11 Bionic اپل؛ یک تراشهی ۶ هستهای با ۴.۳ میلیارد ترانزیستور!
پردازندهی A11 Bionic، قویترین پردازنده دنیای موبایل، یک تراشهی ششهستهای است و از معماری ۶۴ بیتی و ۴.۳ میلیارد ترانزیستور بهره میبرد. این پردازنده به دو هستهی قدرتمند مجهز شده است که نسبت به پردازندهی A10 تا ۲۵ درصد سریعتر هستند. علاوه بر این شاهد بهرهگیری از چهار پردازندهی کممصرف هستیم که نسبت به A10، تا ۷۰ درصد عملکرد سریعتری دارند. در این پردازنده از نسل دوم طراحی کنترلر اپل استفاده شده است که با بهره مندی از هوش مصنوعی در کارهای چندگانه تا ۷۰ درصد سریعتر است.
این تراشه از نسل جدید پردازندهی گرافیکی اپل بهره میبرد که باز هم نسبت به A10، تا ۳۰ درصد سریعتر است. در این تراشه به لطف پردازندهی گرافیکی جدید، رندرها بهتر از قبل انجام میشود و با نمایش واقعیتری از تصاویر روبهرو هستیم. تراشهی A11 Bionic و پردازندهی گرافیکی آن، بهخوبی برای سازگاری با واقعیت افزوده بهینه شدهاند.
اپل تراشه جدید خود را برای پردازش بازیهای سه بعدی و همچنین پشتیبانی بهتر از پلتفرم Metal 2 بهبود داده است.ضمنا باید به بهبود قابلیت یادگیری ماشین این تراشه مبتنی بر پلتفرم CoreML نیز اشاره کنیم.
از دیگر ویژگیهای تقویت شدهی این تراشهی هوشمند A11 Bionic اپل باید به تغییرات ایجاد شده در پردازندهی تصویر این تراشه اشاره کرد که عملکرد فوکوس دوربین را در محیطهای کم نور بهبود میبخشد. ISP یا پردازندهی تصویر تراشه جدید اپل امکان بهبود عکاسی پرتره را در حالتهای نوری متفاوت فراهم کرده است. همچنین از بعد ثبت تصاویر ویدیویی نیز باید به این نکته اشاره کنیم که انکدر جدید قابلیت پردازش سریعتر فریمهای تصویری را ممکن کرده است.
«لوی» در مقاله اش (در بک چنل) خبر می دهد که اپل در سال ۲۰۱۴، سیستم تشخیص گفتار «سیری» را تغییر داده و کارکرد آن را بر بستر شبکه های عصبی قرار داده است. اپل این مسئله را به شکل عمومی بیان نکرد چرا که علاقه ای نداشته تا توجه رقبایش را به این تکنیک و فعالیت هایی که در ادامه مایل به انجام شان بوده، جلب کند. از همان زمان به بعد، اپل بهآرامی مشغول توسعه هوش مصنوعی و تزریق هم زمان آن به محصولاتش بوده است.
وی می افزاید :
اگر کاربر آیفون هستید، حتما تا کنون بدون اینکه متوجه شده باشید از هوش مصنوعی اپل استفاده کرده اید. این هوش مختص «سیری» نیست. گاهی آیفون، یک تماس گیرنده را شناسایی می کند، بدون اینکه شماره اش در لیست مخاطبان شما باشد (صرفاً به خاطر اینکه به تازگی به شما ایمیلی زده است). وقتی انگشت خود را روی نمایشگر می کشید با لیستی از اپ ها مواجه می شوید که به احتمال زیاد تمایل به استفاده شان دارید.
یا زمانی که موضوعی در یادآورها به شما یادآوری می شود؛ موضوعی که شما هیچ وقت زمان نداشته اید تا آن را به لیست تقویم خود اضافه کنید. گاهی مکانی روی نقشه علامت میخورد و به شما اطلاع داده می شود. این همان هتلی است که رزرو کرده اید.
گاهی هم آیفون به شکل خودکار به شما یادآوری می کند که خودروی تان را کجا پارک کرده اید. بدون اینکه از او خواسته باشید. این ها همه مواردی هستند که اپل کم کم در آیفون جای داده که بدون پذیرش گسترده «یادگیری عمیق» و شبکه های عصبی امکان پذیر نمی شدند.
در هر حال اپل خبر می دهد که بیشتر ویژگی ها را به لطف هوش مصنوعی به آیفون آورده، اما این قابلیت ها را به شکل مداوم به کاربران و رسانه ها گوشزد نکرده است. البته باید به این موضوع نیز توجه داشت که ساختاری که اپل با توسعه هوش مصنوعی به دنبالش بوده، در واقع بیشتر برای کاربرانی مفید است که معمولاً برای رفتن به رستوران نیاز به رزرو کردن میز دارند و یا سفرهای بین المللی زیادی انجام می دهند.
مشخصاً این نوع از پیشبرد هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی، برای کاربرانی که هنوز با ارتباط اینترنت خود هم مشکل دارند، چندان مفید نیست.
نظرات کاربران